கண்ணுக்குள் முள்

நானிங்கே படும்பாடு
  உனக்குத் தெரிகிறதா ?
ஊனின்றி உறக்கமின்றி
  உருகுவது புரிகிறதா ?

நாளைக்கே வருவதாக
  நாலைந்து முறையென்னை
சோலைக்குள் முத்தமிட்டு
   சொல்லிவிட்டு  சென்றவனே

நானிங்கே படும்பாடு
  உனக்குத் தெரிகிறதா ?

நீதொட்ட இடமெல்லாம்
  நெருப்பாய்க் கொதிக்கிறது.
தீபட்ட புண்ணைப்போல்
   தேகமெலாம் எரிகிறது.

உன்வரவை தினந்தோறும்
  எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்து
என்னுடைய விழியிரண்டும்
   இருட்டாகிப் போனதையா .

ஊர்வாயில் நம்பேச்சு
   உதைபட்டுத்  தவிக்கிறது
பேர்சொல்லி பின்னாடி
   பேசிச் சிரிக்கிறது.

தங்கச்சி ஒருத்தி
  தறுதலையா சுத்தினான்னு
எங்கக்கா கல்யாணம்
  என்னாலே நின்னுடுச்சு

நடுத்தெருவில் கால்வச்சு
  நான்நடந்து போகையிலே
குடும்பத்து மானமெல்லாம்
   கொடிகட்டிப் பறக்குதையா .

உன்னினைவை அடியோடு
   உதறிவிட நினைச்சாலும்
கண்ணுக்குள் முள்விழுந்த
    கதையாக இருக்குதையா

கைவச்சு முள் எடுக்கும்
  கலைஎனக்குத் தெரியவில்லை
தைச்ச வலி தாங்குகிற
   சக்தியும் எனக்கில்லை

தூசிவந்து விழுந்திருந்தா
   துடச்சிவிட்டுப்  போயிருப்பேன்
ஊசிபோல முள்விழுந்து
   உறுத்துதையா என்கண்ணை. .

உனக்கென்ன ஆண்பிள்ளை
   ஊர்கவலை உனக்கில்லை
எனக்குத்தான் அவமானம்
   ஏமாற்றம் எல்லாமே.

உன்னழகில் உன்பேச்சில்
  உள்ளத்தை பறிகொடுத்து
இன்னொருத்தி பணக்காரி
   எப்படியோ கிடைச்சிருப்பா

கூழுக்கே தினந்தோறும்
  சதிராட்டம் போடுகிற
ஏழைக்குக் காதலிக்க
  இல்லை உரிமையின்னு

அன்னைக்கே எங்கம்மா
  அடிச்சு சொன்னதெல்லாம்
இன்னைக்குத் தானய்யா
    எனக்குப் புரிகிறது.

தூக்க மாத்திரையோ
   தூக்கு மாட்டிக்கிட்டோ
போக்கிக்கலாம் என்னுயிரை
   போனதெல்லாம் வந்திடுமா ?

ஒத்தப்  பனைமரமா
    உலக்கைக்கு நெல்லுமியா
செத்த பொணம்போல
   சீரழிஞ்சு நிக்கிறே(ன்)யா

உயிருந்தன் நிழல்தேடி
   ஊரெல்லாம் சுத்துதையா
உடல்மட்டும்   இங்கிருந்து
  உருகித் தொலைக்குதையா