பேர்த்தெடுத்துச் சென்றதடி உன்பிரிவு நெஞ்சத்தை
வார்த்தை இழந்ததடி வாயிதழும் - பார்த்துப்
பழுதாகிப் போனதடி பார்வை ! தினமும்
அழுதநீர் ஆனதடி ஆறு.
ஆறாத் துயராய் அகலா நெடுங்கனவாய்
மாறா வடுவாய் மனதுக்குள் - சூறா
வளியாய்ப் புகுந்து வலுவாய்ப் புரட்டி
வலியாய் நிறைந்தாய் வதைத்து.
-சிவகுமாரன்
