பொம்மை நாமடா (இசைப்பாடல்)

   (பல்லவி)

மேலிருந்து ஆட்டுகிறான் 

பொம்மை நாமடா

அந்த நூலறுந்து 

போனபின்பு 

வாழ்க்கை ஏதடா 

வாழ்க்கை ஏதடா .

  (சரணம்)

வண்டுகளை எதிர்பார்த்து 

மலர் தேனை சுரப்பதில்லை 

தென்றல் வர வில்லையெனில் 

குயில் கூவ மறுப்பதில்லை 

கொக்கரிக்கும் சேவல் கூவி 

விடிவதில்லை பொழுது 

புற்களுக்கு நீர்பாய்ச்சி 

விதைப்பதில்லை உழுது.

அட 

வேரிழந்து போனபின்பும் 

தாங்கி நிற்கும் விழுது.

தாங்கி நிற்கும் விழுது.                             

                                           ......... (மேலிருந்து ) 

என்னுடைய உடம்பு  கூட 

நான் கொண்டு வந்ததில்லை 

என்னைவிட்டு நான் போகும் 

நாள் எனக்குத் தெரிவதில்லை 

வந்தவுடன் உடம்பில் ஒரு

கோவணமும் இல்லை

வெந்து விழும்போது

இந்த உடம்பு கூட தொல்லை 

இதில்

எனதென்றும் உனதென்றும் 

ஏதுமில்லை போடா 

ஏதுமில்லை போடா

                          .                ........( மேலிருந்து )