எழுதிக் குவித்துநான்
என்னபயன் கண்டேன்?
தொழுதுன்னைக் கேட்கிறேன்
தோழா - அழுதழுது
பாடையில் போகையில்
பாழுங் கவிதைகளை
கூடவே போட்டுக்
கொளுத்து.
கொளுத்தியது போக
குறையேதும் உண்டேல்
களைத்து விடாதே
கலங்கி - முளைக்கும்
விதையாகும் முன்னரே
வெட்டிக் குழிக்குள்
புதைத்துவிட்டு நிம்மதியாய்ப்
போ.
(புதுச்சேரி -1994 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதத்தில் ஒரு நாள் - என் கவிதைகளை கேலி பேசிய நண்பனிடம் மனம் வெறுத்துப் போய் சொன்னது. )
